Sakramenty i pogrzeb

Spowiedź św.

codziennie:
30 minut przed Mszą św.

w I piątek miesiąca:
od godz. 16:00 do godz. 18:00

Spowiedź czyli sakrament pojednania

Sakrament pojednania jest potrzebny tym, którzy przez grzech ciężki zerwali więzy przyjaźni i miłości Bożej.

Istotnymi elementami sakramentu są: żal za grzechy, postanowienie poprawy, wyznanie grzechów, zadośćuczynienie i rozgrzeszenie.

Szafarzem sakramentu pokuty jest kapłan, który oprócz władzy święceń posiada upoważnienie do jej wykonywania.
Penitent to wierny, który przystępuje do sakramentu aby otrzymać rozgrzeszenie.

Określenia sakramentu
Sakrament pokuty nazywa się również:
– sakramentem nawrócenia,
– sakramentem spowiedzi,
– sakramentem przebaczenia,
– sakramentem pojednania.

Obowiązek spowiedzi
Każdy wierny po osiągnięciu wieku rozeznania jest zobowiązany przynajmniej raz w roku wyznać wiernie wszystkie swoje grzechy.
Zachęca się do praktyki comiesięcznej spowiedzi, zwłaszcza dzieci i młodzież.

Sposób sprawowania sakramentu
Miejscem sprawowania indywidualnej spowiedzi św. są konfesjonały ustawione w kościołach, kaplicach i tam gdzie można sprawować Mszę św. W wypadkach nagłych i koniecznych, kapłan możne wysłuchać spowiedzi i rozgrzeszyć w każdym miejscu.

Komu udziela się rozgrzeszenia
Każdemu kto wyznaje grzechy, żałuje za nie i pragnie się poprawić.

Sposób wyznawania grzechów
W pierwszej kolejności wyznaje się grzechy ciężkie co do liczby i rodzaju. Zachęca się również do wyznawania grzechów powszednich.
Nie zabrania się nikomu spowiadać się za pośrednictwem tłumacza, z wykluczeniem nadużyć i zgorszenia oraz zachowaniem tajemnicy spowiedzi.

Tajemnica spowiedzi
Tajemnica spowiedzi jest nienaruszalna. Spowiednik nie może w żaden sposób zdradzić penitenta, czy to słowami czy dla jakiejkolwiek przyczyny.

Czas spowiedzi
Spowiedź odbywa się:
– w oznaczone godziny w dni powszednie, w niedziele i święta,
– podczas nabożeństw,
– w Adwencie i Wielkim Poście,
– przed odpustem parafialnym,
– przed większymi wydarzeniami religijnymi,
– podczas rekolekcji szkolnych.

Podstawa prawna

1. Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1422 – 1498.
2. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 959 – 997.
3. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 1, Dokumenty, Poznań 2008, nr 611 – 619.
4. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 2, Statuty, Poznań 2008, nr 557 – 568.

Oprac. ks. W. J.

Chrzest Św.

Chrzest św. jest fundamentem życia chrześcijańskiego, umożliwiając przyjmowanie pozostałych sakramentów. Udzielany jest na Mszy św., co podkreśla jego związek z Eucharystią.

Czas i miejsce chrztu

Dziecko przyjmuje chrzest w kościele parafialnym rodziców. W przypadku chrztu w innym kościele, należy uzyskać zgodę swojego proboszcza.

W naszej parafii sakrament chrztu udzielany jest w 2 niedzielę miesiąca na Mszy św. o godz. 12:00 i w 4 sobotę niedzielę miesiąca na Mszy św. o godz. 18:30.

Zgłoszenie chrztu

Aby ochrzcić dziecko należy zgłosić się w biurze parafialnym, najpóźniej na dwa tygodnie przed planowaną datą chrztu, w celu ustalenia terminu.
Dziecko do chrztu zgłasza przynajmniej jeden z rodziców.

Dokumenty
– odpis aktu urodzenia dziecka,
– wyciąg z aktu ślubu kościelnego rodziców, jeśli ślub był poza parafią,
– świadectwo ślubu cywilnego, jeśli rodzice zawarli tylko taki związek.
Jeśli rodzice dziecka żyją w związku niesakramentalnym (kontrakt cywilny lub bez zobowiązań prawnych), a praktykują swoją wiarę w tym co dla nich możliwe, żąda się oświadczenia na piśmie od rodziców i chrzestnych, będącego zobowiązaniem do wychowania dziecka w wierze katolickiej.

Katecheza przed chrztem
Rodzice i chrzestni mają obowiązek udziału w katechezie przed chrztem.
W naszej parafii odbywa się ona w każdy pierwszy piątek miesiąca po Mszy św. wieczornej.

Kiedy odmawia się chrztu
Nie udziela się chrztu, jeśli nie ma nadziei na wychowanie dziecka w wierze. W takim przypadku odkłada się sakrament, wyjaśniając rodzicom przyczynę decyzji.
Dzieci, które nie otrzymały sakramentu chrztu, a ukończyły 7 rok życia i uczestniczą w katechezie szkolnej przygotowując się do przyjęcia Komunii św., otrzymują chrzest miesiąc przed I Komunią świętą.

Rodzice chrzestni
Wymagania wobec rodziców chrzestnych:
– ukończone 16 lat,
– przyjęty sakrament bierzmowania,
– praktykowanie wiary zgodnie z nauką Kościoła.
Rodzicem chrzestnym nie może być osoba żyjąca w związku niesakramentalnym oraz młodzież, która nie uczestniczy w katechizacji.
Chrzestni spoza parafii, dostarczają zaświadczenie z parafii zamieszkania, o praktykowaniu wiary.

Chrzest osób dorosłych
Przygotowaniem do chrztu osób dorosłych zajmuje się Archidiecezjalny Ośrodek Katechumenalny przy parafii pw. Matki Bożej Bolesnej w Poznaniu.
Adres:
ul. Głogowska 97
PL 60-265 Poznań
tel. +48 61 886 87 38

Podstawa prawna

1. Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1213 – 1284
2. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 849 – 878.
3. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 1, Dokumenty, Poznań 2008, nr 581 – 587.
4. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 2, Statuty, Poznań 2008, nr 503 – 521.
   

Oprac. ks. W. J.

Eucharystia

Najświętsza Eucharystia dopełnia wtajemniczenie chrześcijańskie. Jest źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego. W Eucharystii zawiera się całe duchowe dobro Kościoła, a mianowicie Chrystus.

Określenia Eucharystii
Eucharystia jest dziękczynieniem składanym Bogu.

Inne nazwy to:
– Wieczerza Pańska,
– Łamanie Chleba,
– Zgromadzenie eucharystyczne,
– Pamiątka Męki i Zmartwychwstania Pana,
– Najświętsza Ofiara,
– Święta i Boska liturgia,
– Komunia – ponieważ jednoczy nas z Chrystusem,
– Msza św. – ponieważ liturgia kończy się posłaniem wiernych (missio), aby pełnili wolę Bożą w codziennym życiu.

Pierwsza Komunia św.
Po raz pierwszy do Komunii św. przystępują dzieci z klas 3 szkoły podstawowej.

Pośrednie przygotowanie do Komunii św. dokonuje się w szkole.

Przygotowanie bezpośrednie i liturgiczne dokonuje się w parafii zamieszkania dziecka.

Miejscem przyjęcia pierwszej Komunii św. jest parafia zamieszkania dziecka.

W naszej parafii, pierwsze pełne uczestnictwo dzieci w Eucharystii odbywa się w drugą i trzecią niedzielę maja oraz w sobotę przed trzecią niedzielą maja, po uprzednim rocznym przygotowaniu.

Niezbędne dokumenty
Do przyjęcia pierwszej Komunii św. wymagana jest:
– metryka chrztu dziecka, jeśli było ochrzczone poza parafią,
– zgoda proboszcza miejsca zamieszkania dziecka, jeśli do pierwszej Komunii św. ma przystąpić poza własną parafią.

Obowiązek przyjmowania Komunii św.
Kto przystąpił do Pierwszej Komunii św. ma obowiązek przyjmować ten sakrament przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym.

Post eucharystyczny
Przed przyjęciem Komunii św. należy zachować jednogodzinny post.

Postu nie łamie spożywanie wody oraz przyjmowanie lekarstw.

Chorzy o osoby w podeszłym wieku mogą przyjmować Komunię św. bez zachowania wymaganego postu.

Kto nie może przystępować do Komunii św.
Do Komunii św. nie mogą przystępować osoby żyjące w związkach niesakramentalnych.

Uczestnictwo w Eucharystii
Udział we Mszy św. jest obowiązkiem każdego katolika. Opuszczanie Mszy św. z własnej winy jest grzechem ciężkim.

Ważne uczestnictwo we Mszy św. wymaga obecności fizycznej od początku do końca, czyli od znaku krzyża na rozpoczęcie do błogosławieństwa na zakończenie.

Pełny udział we Mszy św. związany jest z przyjęciem Komunii św.

Obowiązek uczestnictwa w Eucharystii wypełniają również ci wierni, którzy uczestniczą we Mszy św. poprzedzającej niedzielę lub święto nakazane. Za wieczorną należy uważać Mszę św. odprawianą po godz. 16:00.

Osoby, które z powodu złego stanu zdrowia lub podeszłego wieku nie mogą uczestniczyć w niedzielnej Eucharystii, mogą korzystać z transmisji Mszy św. w radio lub telewizji. Mogą również korzystać z posługi nadzwyczajnych szafarzy Komunii św., ustanowionych po to, by Eucharystię zanieść chorym do ich domu.

Postawy na Mszy św.
Uczestnicy Eucharystii winni zachować jednolita postawę, będącą znakiem jedności członków chrześcijańskiej wspólnoty.

Postawa stojąca
– od wejścia kapłana do kolekty włącznie (kolekta – modlitwa przed czytaniami mszalnymi),
– w czasie śpiewu przed Ewangelią,
– w czasie wyznania wiary i modlitwy powszechnej,
– od wezwania: Módlcie się, aby… aż do Baranku Boży, z wyjątkiem modlitwy epikletycznej i słów przeistoczenia,
– w czasie modlitwy po Komunii u zakończenie Mszy św.

Postawa siedząca
– w czasie czytań i psalmu responsoryjnego,
– w czasie homilii,
– w czasie przygotowania darów,
– w czasie rozdzielania Komunii św.

Postawa klęcząca
– w czasie modlitwy epikletycznej i przeistoczenia (wierni wstają przed aklamacją po przeistoczeniu, a więc przed słowami: Oto wielka tajemnica wiary)
– na słowa: „Oto Baranek Boży”.

Osoby starsze, słabe i chore mogą siedzieć podczas całej Mszy św.

Znak pokoju
Znaki pokoju przekazuje się najbliżej stojącym osobom przez skłon głowy lub podanie ręki – w zależności od zwyczaju panującego w parafii.

Warto zapoznać się z informacjami dotyczącymi uczestnictwa we Mszy św. oraz przyjmowania Komunii św., umieszczonymi w zakładce Kult.

Podstawa prawna

1. Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1322 – 1419.
2. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 897 – 958.
3. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 1, Dokumenty, Poznań 2008, nr 598 – 610.
4. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 2, Statuty, Poznań 2008, nr 533 – 556.

Oprac. ks. W. J.

Bierzmowanie

Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do „sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego”. Przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu.

Przez bierzmowanie wierni jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i jako świadkowie Chrystusa zobowiązani są do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej.

Przygotowanie
Przygotowanie do sakramentu bierzmowania trwa dwa lata (etap uczęszczania do siódmej i ósmej klasy szkoły podstawowej). Oprócz katechezy szkolnej odbywa się ono w grupach podczas spotkań w parafii.

Udzielanie sakramentu
Sakramentu udziela się młodzieży na koniec ósmej klasy lub na początku szkoły średniej. Liturgia sakramentu odbywa się zasadniczo w parafii kandydata. W uzasadnionych przypadkach bierzmowania udziela się poza parafią zamieszkania.
Dorosłym udziela się tego sakramentu kilka razy w roku w katedrze poznańskiej.
Szafarzem sakramentu jest biskup.

Wymagania
Od kandydatów wymaga się:
– regularnego uczestnictwa we Mszach św. w niedziele i święta,
– regularnego przystępowania do sakramentu pokuty,
– uczestnictwa w katechezie szkolnej,
– udziału w spotkaniach przygotowujących do bierzmowania,
– uczestnictwa w nabożeństwach,
– odpowiedzialnego zachowania w kościele i na spotkaniach.
Kandydat wybiera sobie imię świętego lub błogosławionego patrona, którego pragnie naśladować w swoim życiu i apostolstwie. Może również pozostać przy imieniu chrzcielnym.

Dokumenty
Do przyjęcia sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej wymagane są następujące dokumenty:
– metryka chrztu,
– zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie szkolnej lub ostatnie świadectwo katechizacji,
– w przypadku osób starszych – świadectwo ukończenia katechizacji szkolnej.

Świadek
Osoba, która przyjęła już sakrament dojrzałości, prowadząca życie chrześcijańskie, wybrana przez kandydata do bierzmowania. Jeśli to możliwe, jest nim jeden z rodziców.

Podstawa prawna

1. Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1285 – 1321.
2. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 879 – 896.
3. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 1, Dokumenty, Poznań 2008, nr 588 – 597.
4. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 2, Statuty, Poznań 2008, nr 522 – 532.

Oprac. ks. W. J.

Małżeństwo

Małżeństwo nie jest zwykłą umową ale sakramentem, będącym dla małżonków źródłem łaski Bożej.

Małżeństwo jest przymierzem, przez które mężczyzna i kobieta tworzą wspólnotę całego życia, skierowaną ze swej natury na dobro małżonków oraz zrodzenie i wychowanie potomstwa.

Przygotowanie do małżeństwa obejmuje
– udział w katechezie przedmałżeńskiej,
– uczestnictwo w poradni rodzinnej,
– przystąpienie do sakramentu pokuty – 2 razy.

Sposób zawarcia małżeństwa
Małżeństwo osób ochrzczonych lub gdy przynajmniej jedna ze stron została ochrzczona w Kościele katolickim zawierane jest według formy kanonicznej określonej przez Kodeks Prawa Kanonicznego.
Małżeństwo, ze względu na dobro małżonków, powinno posiadać także skutki cywilne.
Ślub kościelny zawiera się po uprzednim zawarciu kontraktu cywilnego lub równocześnie z kontraktem cywilnym jako tzw. ślub konkordatowy.

Liturgia sakramentu sprawowana jest podczas Mszy św.

Miejsce zawarcia małżeństwa
– parafia narzeczonej lub narzeczonego, gdzie jedno z nich mieszka przynajmniej miesiąc,
– inna parafia niż miejsce zamieszkania jednego z narzeczonych, po uzyskaniu zgody biskupa lub własnego proboszcza.

Czas zawierania małżeństw
Małżeństwo można zwierać podczas całego roku kościelnego. W sytuacji gdy ślub miałby się odbyć w piątek lub w okresie Wielkiego Postu, należy przypomnieć nowożeńcom o szczególnym charakterze tego czasu.

Formalności w biurze parafialnym
Termin ślubu można uzgodnić z dużym wyprzedzeniem. Rezerwacje Mszy św. ślubnych na rok następny przyjmowane są w dowolnym czasie.

Narzeczeni zgłaszają się 3 miesiące przed ślubem, po uprzednim uzgodnieniu spotkania z ks. proboszczem.

Wymagane dokumenty
– dowód osobisty,
– aktualna metryka chrztu do ślubu (z datą do 3 miesięcy wstecz), jeśli chrzest był poza parafią zawarcia małżeństwa,
– świadectwo bierzmowania (zwykle wpisane jest na metryce chrztu),
– ostatnie świadectwo katechizacji,
– zaświadczenie o ukończeniu katechezy przedmałżeńskiej,
– zaświadczenie o uczestnictwie w spotkaniach poradni rodzinnej,
– zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego, gdy narzeczeni chcą, aby ślub kościelny pociągał za sobą również skutki cywilno – prawne, tzw. ślub konkordatowy (zaświadczenie ważne jest 6 miesięcy),
– akt ślubu, jeśli wcześniej zawarto związek cywilny,
– w przypadku wdowca lub wdowy, świadectwo zgonu współmałżonka.

Podstawa prawna

1. Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1601 – 1666.
2. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 1055 – 1165.
3. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 1, Dokumenty, Poznań 2008, nr 630 – 640.
4. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 2, Statuty, Poznań 2008, nr 588 – 600.
5. Art. 10 Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, podpisany w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. (Dz. U. z 1998 r., nr 51, poz. 318).
6. Art. 1 § 2 Ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r., nr 9, poz. 59, tekst jednolity oprac. na podst. Dz. U. z 2020 r. nr 1359).
7. Art. 87 Ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. z 2014 r., poz. 1741, tekst jednolity oprac. na podst. Dz. U. z 2022 r., poz. 1681).

Oprac. ks. W. J.

Namaszczenie chorych

Sakrament namaszczenia chorych przyjmuje się w każdej poważniejszej chorobie, w podeszłym wieku, gdy niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości dopiero się zaczyna.

Sakrament namaszczenia chorych przyjmuje się w każdej poważniejszej chorobie, w podeszłym wieku, gdy niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości dopiero się zaczyna.

Jak udziela się sakramentu
Sakramentu udziela się przez namaszczenie olejem i wypowiedzenie słów przepisanych w księgach liturgicznych. Namaszcza się ręce i głowę, będące znakiem całej ludzkiej osoby i wyrażające jej aktywność w świecie.

Skutki sakramentu
Sakrament namaszczenia udziela choremu łaski Ducha Świętego, która wspiera człowieka, budzi ufność w Bogu, wzmacnia do znoszenia cierpienia. Pomaga choremu zwalczyć zło i otrzymać odpuszczenie grzechów.

Komu udziela się sakramentu
Sakramentu namaszczenia chorych udziela się:
– tym, którzy będąc przytomni na umyśle, przynajmniej pośrednio o to proszą,
– w razie wątpliwości, czy chory jest osobą wierzącą,
– w razie wątpliwości czy chory ma używanie rozumu,
– dzieciom w niebezpieczeństwie śmierci, o ile doszły do używania rozumu, nawet jeśli nie przystąpiły do pierwszej spowiedzi i Komunii św.,
– w razie wątpliwości czy chory faktycznie umarł – dodaje się wówczas do formuły sakramentalnej zwrot „jeśli żyjesz”.

Kiedy nie udziela się sakramentu
Namaszczenia chorych nie udziela się:
– chorym, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim,
– po śmierci człowieka.

W przypadku śmierci kapłan może pomodlić się przy zmarłym wraz z jego bliskimi.

Wszystkich sakramentów udziela się osobom żywym.

Częstotliwość przyjmowania
Sakramentu udziela się ponownie, jeśli chory powrócił do zdrowia, lub jeśli w tej samej chorobie stan człowieka staje się krytyczny.

Przyjmowanie sakramentu namaszczenia w domu
W domu należy przygotować:
– nakryty białym obrusem stół,
– krzyż,
– świece,
– wodę święconą i kropidło,
– szklankę czystej wody do picia dla chorego i łyżeczkę.

Podczas sprawowania sakramentu rodzina modli się razem z kapłanem.

Podstawa prawna

1. Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1499 – 1532.
2. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 998 – 1007.
3. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 1, Dokumenty, Poznań 2008, nr 620 – 624.
4. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 2, Statuty, Poznań 2008, nr 569 – 576.

Oprac. ks. W. J.

Kapłaństwo

Kapłaństwo urzędowe, czyli hierarchiczne, biskupów i prezbiterów oraz kapłaństwo wszystkich wiernych, chociaż „jedno i drugie” we właściwy sobie sposób uczestniczy w jedynym kapłaństwie Chrystusowym – różnią się jednak co do istoty, będąc sobie „wzajemnie przyporządkowane” (KKK 1547).

Kapłaństwo wspólne wiernych urzeczywistnia się przez
– rozwój łaski chrztu,
– życie wiarą, nadzieją i miłością,
– życie według Ducha.

Kapłaństwo urzędowe
– służy kapłaństwu wspólnemu,
– przyczynia się do rozwoju łaski chrztu wszystkich chrześcijan,
– jest jednym ze środków, przez które Chrystus nieustannie buduje i prowadzi swój Kościół.

Zadania kapłanów
Przez sakrament kapłaństwa niektórzy spośród wiernych, są ustanawiani świętymi szafarzami, są konsekrowani i przeznaczeni aby byli pasterzami Ludu Bożego, wypełniając zadanie nauczania, uświęcania i kierowania.

Trzy stopnie święceń
– biskupstwo,
– prezbiterat,
– diakonat.

Kandydaci do święceń
Kandydaci do świeceń muszą spełniać wymogi określone w Kodeksie Prawa Kanonicznego.
Alumni przygotowują się do świeceń w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu, studiując na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Zapisanie i świadectwo święceń
Imię i nazwisko osób przyjmujących święcenia diakonatu i prezbiteratu wraz z imieniem, nazwiskiem szafarza święceń oraz datą, wpisuje się do księgi przyjętych święceń przechowywanej w Kurii Metropolitalnej.
Fakt przyjęcia święceń odnotowuje się również w parafialnej księdze ochrzczonych.
Każdy kapłan Archidiecezji Poznańskiej otrzymuje legitymację kapłańską.

Troska o powołania
Rodzice chrześcijańscy winni tak wychowywać dzieci, by były otwarte na podjęcie drogi życiowego powołania.
We wszystkich parafiach należy pamiętać w modlitwach o tych, którzy już święcenia przyjęli, o przygotowujących się do kapłaństwa i prosić o nowe powołania.

Wymagane dokumenty od kandydatów do seminarium
Ubiegając się o przyjęcie do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego należy przygotować następujące dokumenty:
– podanie skierowane do Księdza Arcybiskupa z prośbą o przyjęcie do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu (napisane własnoręcznie),
– życiorys (napisany własnoręcznie),
– metryka sakramentu chrztu i bierzmowania,
– świadectwo ukończenia szkoły średniej i świadectwo maturalne (odpis lub kopia),
– opinia księdza proboszcza,
– opinia księdza katechety,
– dwie fotografie (37 x 52 mm, na jasnym tle),
– świadectwo zdrowia,
– zaświadczenie o niekaralności.

Rekrutacja kandydatów do ASD odbywa się poprzez osobistą wizytę w seminarium, złożenie odpowiednich dokumentów i osobistą rozmowę z przełożonymi ASD. Kandydaci są proszeni aby uprzednio ustalali termin rozmowy z którymś z przełożonych. Umówić się na rozmowę kwalifikacyjną można drogą telefoniczną lub e-mail.

Arcybiskupie Seminarium Duchowne w Poznaniu
ul. Wieżowa 2/4
PL 61-111 Poznań
tel. kom. +48 669 295 000
tel. stac. +48 61 643 27 00
http://asd.poznan.pl
rektorasd@archpoznan.pl

Każdy kandydat do ASD zgłasza się równolegle także na WT UAM. Rekrutacja na Wydział Teologiczny odbywa się wyłącznie drogą internetową. Kandydaci są zobowiązani zdać egzamin wstępny na WT UAM. Wszelkie stosowne informacje na temat naboru i egzaminów znaleźć można na stronie http://teologia.amu.edu.pl 

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza Wydział Teologiczny
ul. Wieżowa 2/4
PL 61-111 Poznań
Dziekanat
tel. +48 61 829 25 57; +48 61 829 25 58; + 48 61 829 25 59
e-mail: teologia@amu.edu.pl

Podstawa prawna

1. Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1536 – 1600.
2. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 1008 – 1054.
3. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 1, Dokumenty, Poznań 2008, nr 625 – 629.
4. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 2, Statuty, Poznań 2008, nr 577 – 578.

Oprac. ks. W. J.

Pogrzeb

Ustalenie terminu i godziny pogrzebu na cmentarzu parafialnym - należy kontaktować się pod nr tel. 503 314 984

Ustalenie terminu i godziny pogrzebu na cmentarzu komunalnym - ustala wybrany Zakład Pogrzebowy kontaktując się z ks. proboszczem. 

Msza św. pogrzebowa odprawiana jest w kościele parafialnym.

Pochówek odbywa się na cmentarzu parafialnym lub cmentarzu komunalnym.

Dokumenty przy zgłaszaniu pogrzebu

– akt zgonu wystawiony przez Urząd Stanu Cywilnego,

– karta zgonu przeznaczona dla celów administracji cmentarza,

– zaświadczenie o udzieleniu sakramentu chorych i wiatyku (Komunii św.), jeśli zgon nastąpił poza parafią lub w szpitalu (wystawia je kapelan szpitala),

– zgoda proboszcza miejsca zamieszkania, jeśli pogrzeb ma się odbyć w innej parafii (zgodę należy uzyskać przed załatwianiem formalności).

Prawo do pogrzebu katolickiego

– wierni zmarli mają prawo do pogrzebu katolickiego.

Forma pochówku

– Kościół zaleca pochówek ciała do ziemi,

– Kościół nie zabrania kremacji, jeśli nie została ona wybrana z pobudek przeciwnych nauce chrześcijańskiej.

Pogrzeb samobójcy

Nie odmawia się pogrzebu katolickiego samobójcom, którzy w ciągu życia okazywali przywiązanie do wiary i Kościoła.

Zgodnie ze zdaniem psychiatrów, nie ponoszą oni w pełni odpowiedzialności za swój czyn, ze względu na brak pełnej świadomości lub stan chorobowy o podłożu psychicznym.

Nie mają prawa do pogrzebu katolickiego

– notoryczni apostaci, heretycy i schizmatycy,

– osoby, które wybrały spalenie ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej,

– jawni grzesznicy, ze względu na publiczne zgorszenie wiernych,

– samobójca, jeśli przed zamachem na swoje życie był powodem publicznego zgorszenia.

Odmowa pogrzebu

– ma miejsce tylko wtedy, jeśli dana osoba nie prosiła przed śmiercią o posługę kapłańską lub nie okazała żadnych oznak skruchy,

– wiąże się z odmową odprawienia Mszy św. pogrzebowej, co nie oznacza, że nie wolno za danego zmarłego odprawiać Mszy św. w ogóle,

– nie wiąże się z odmową miejsca pochówku na cmentarzu w miejscowości, gdzie istnieje tylko katolicki cmentarz parafialny.

Z Katechizmu Kościoła Katolickiego

Dzień śmierci jest dla chrześcijanina, po zakończeniu jego życia, dopełnieniem jego nowego życia rozpoczętego na chrzcie, wzmocnionego przez bierzmowanie i karmionego Eucharystią, będącą antycypacją uczty niebieskiej (Kompendium KKK 354).

Z dokumentów Synodu Archidiecezji Poznańskiej

W zasadzie każdy należący przez chrzest św. do Ludu Bożego ma prawo do chrześcijańskiego pogrzebu, który jest widocznym znakiem przynależności do Kościoła, a także stanowi dowód troski Kościoła o zbawienie zmarłego, chyba że swoim życiem temu zaprzeczał. Kościół nie rozstrzyga o losie osoby zmarłej, a sam pogrzeb ma zawsze charakter modlitwy wstawienniczej za zmarłego (Synod, T. 1, nr 653).

Podstawa prawna

1. Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1680 – 1690.
2. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 1176 – 1185.
3. Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego, Kielce 2005, nr 354 – 356.
4. Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską z 28 lipca 1993 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 51, poz. 318, Nr 51, poz. 319, Dz. U. z 1999 r. Nr 63, poz. 727).
5. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 1, Dokumenty, Poznań 2008, nr 649 – 658.
6. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 2, Statuty, Poznań 2008, nr 612 – 624.
7. Ustawa z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 1959 r. Nr 11, poz. 62, tekst ujednolicony: Dz. U. z 2023 r. poz. 887).

Oprac. ks. W. J.

Statystyka

2020 r. - 116 zmarłych

2021 r. - 159 zmarłych

2022 r. - 135 zmarłych

2023 r. - 123 zmarłych

2024 r. - 93 zmarłych

2025 r. - 35 zmarłych